Lovina Beach

Lovina Beach

Zondag 11 november, vandaag staan we weer vroeg op. Om half zes gaat de wekker, want we gaan nog een keer dolfijnen spotten. We zijn benieuwd. Om kwart voor zes klopt de schipper aan de deur en zegt dat hij op ons zal wachten. We lopen daarna door naar het strand, zo'n 500 meter van onze bungalow. Er gaan ook nog twee Japanse dames mee, moeder en dochter waarschijnlijk. Ze hebben zich voor gesteld, maar de namen ben ik meteen vergeten, moeilijk uitspreekbare namen. We stappen in weer zo’n smalle boot met 6 zitplaatsen en dan vol gas de zee op. De zee is heel vlak en aan de horizon verschijnt al de zon. Een prachtige oranje bol. We gaan op zoek naar de dolfijnen en warempel, na een half uur varen, zien we de eerste dolfijnen verschijnen. Sommigen komen helemaal boven het water uit en maken een tuimeling. De Japanse dames worden dol enthousiast en kraaien het uit. Jump once more, again, again, en natuurlijk ook iets in het Japans, maar dat versta ik niet. We zijn niet de enige boot op het water met toeristen. We tellen wel 25 boten om ons heen en elke kapitein probeert het beste plekje te bemachtigen. Dat is af en toe echt dringen geblazen. Sommige boten scheuren dwars door de school dolfijnen heen, zodat de beesten daarna vrij snel weg duiken en op een andere plek weer boven komen. We hebben heel veel dolfijnen gezien, deze keer is het zeker de moeite waard. Na 2 uurtjes zijn we weer terug en gaan nog even lekker douchen en ontbijten.
Hierna gaan we wat luieren en lezen bij het zwembad en ’s middags maken we nog een wandelingetje langs de kust. Een man is op een vuurtje van kokosnoten een paar visjes aan het braden en de kinderen spelen lekker in de ondiepe zee. Veel mensen zitten in de schaduw, want zelfs de Balinezen vinden het te warm in de zon. ’s Avons eten we in een restaurantje vlak bij de zee met live muziek, dat gezellig klinkt, maar ook daar is het dan nog erg warm. Nog even in het wat afkoelen langs de zee en dan weer terug naar de bungalow.