Een dagje Bedugul

Een dagje Bedugul

Zondag 18 november,
Echt zondag , ons heerlijke ontbijt wordt naar ons huisje gebracht. Een dienblad vol lekkers, mmmm. We besluiten dit in de tuin van onze accommodatie op te eten. Heerlijk in het zonnetje, omdat we hoog in de bergen zitten is het niet zo warm, het is ook nog vroeg. We willen vandaag een wandeling maken en hopelijk kunnen we een rondje om het meer maken. Dus stappen we om half 9 met volle buik richting het meer. Veel mannen zijn aan het vissen en als aas hebben ze een soort kleefrijst. Een heeft er tuk zien we, een kleine vis niet genoeg voor een persoon, hopelijk vangt hij nog wat meer. Het is wel een rommeltje hoor iedereen laat z’n afval gewoon liggen. Dus stappen wij over koffiebekers, eetbakjes en plastic zakjes. Je kunt ook zien dat het geen vakantie seizoen is. Veel eethuisjes zijn gesloten en het ziet er slecht onderhouden uit, rondom het meer. Gelukkig is het huisje van ons prachtig, schoon en mooi met veel bijzondere planten eromheen. He jammer, het pad langs het meer stopt al snel, we lopen terug en pakken een andere weg langs een paar huisjes richting het bos. En ja daar rijdt een fietser ( mountainbike ) een zeldzaamheid hier. Hij stopt en vraagt wat wij van plan zijn. Het is een Engelsman en hij woont in de buurt. Hij vertelt ons dat wij via het bos een rondje kunnen wandelen. We kunnen ook tot 2000 meter klimmen, maar dat wil ik niet als hij ook vertelt dat er veel insecten ( bloedzuigers) o.i.d. daar zijn, getsie. We besluiten om het rondje te wandelen. Een klein pad tussen de bomen, wel mooi en soms komt er een brommer voorbij met groente om naar het dorp te brengen. Soms liggen er zomaar tegels en we lopen ook af en toe verkeerd. Op de gps is dit pad ook niet te vinden. We zetten de gps wel aan, want mocht het niet lukken dan kunnen we de route volgen die de gps markeerde, een geruststellende gedachte. We komen ook langs veel groente akkertjes. De mensen verbouwen hier van alles. Het meer zorgt voor voldoende water waardoor hier van alles kan groeien. Wortels , broccoli , peper, komkommer , tomaten, kruiden en dan nog de diverse fruitsoorten. Jonge plantjes staan al klaar om geplant te worden, grond wordt omgespit, kool geoogst, tomaten geplukt. Wij wandelen langs deze hardwerkende mensen. Allemaal zeggen ze gedag en soms vragen ze waar we naar toe gaan. Gelukkig zien we op de gps de grotere weg al dichterbij komen en via allerlei slingerende paadjes, stijl omlaag bij een riviertje en alweer stijl omhoog, meer dan 20%, komen we toch nog goed uit. Na 3,5 uur wandelen hebben we wel trek in koffie. Gelukkig een winkeltje en we vragen aan het meisje of ze koffie kan zetten voor ons. Nou dat doet ze, heerlijk. Ook heeft ze lekkere brownies en andere koek dus we boffen maar weer. Via de kleinere weg komen we bij de drukkere weg aan. We moeten nog een paar km. lopen. We klimmen langs de kant van de weg en we worden soms weer bemoedigend aangesproken door de tegenliggers. Er zijn ook veel bussen die bij de wegrestaurants gaan eten, het is druk. Als we bij een uitzichtpunt zijn besluiten wij om strawberry sap te drinken, we zijn tenslotte bij de Strawberry Hill. Lekker, hier stoppen meer toeristen en er is ook een man met een tamme slang die je om je nek kunt doen, ik moet er niet aan denken. Hij heeft ook een kleine Varaan die je kunt aaien. Zielig voor die dieren. We zitten gelukkig wat ver er vanaf. Nog even wandelen en we zijn weer bij ons huisje. Heerlijk douchen, kleren uitspoelen want we zijn weer nat van het zweet en lekker even lezen. Weer een mooie dag en zonet heerlijk Cap Cay gegeten, veel groente en wat kip. De groente die we vandaag tegen zijn gekomen met de wandeling.